Laten we samen op ons buik
(waarin onze kinderen groeiden)
plat in het gras
kijken naar
die papieren elfen vleugeltjes
van onzegbare zachtheid en troost.
Want het is alles klein en van
onbegrijpelijke geweldloosheid
en het is alles
van voor verdriet.
 |
| foto; Thea Bezemer-Verdoorn |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten