Overal fris, teer groen.
Die nieuwigheid van moeder natuur duurt altijd maar een paar weekjes.
Als de zon eens niet schijnt en het waait lekker op zijn april's dan zou je er bijna overheen kijken.
Maar de Kijkers onder ons weten beter.
Dit is kostbare tijd, tijd om te schilderen, fotgraferen, of gewoon zomaar lekker met je dikke jas en een "bakkie" buiten op je bankje gaan zitten om te zien wat er ineens allemaal uit zijn of haar knoppen aan het springen is.
Wij van allemoois willen dat ook.
Wij voelen van alle kanten de lenterigheid.
Thea fietst van de ene sloot naar de andere, met mobiel want er kan gerust iemand bellen; "Thea er lopen er hier 4, kom gauw".
En Thea fietsen maar met camera en een zak met brood want anders lukt het niet.
En Thea fietsen maar met camera en een zak met brood want anders lukt het niet.
En ik heb een doek opgespannen, lekker dik, 300 grams, maar er gebeurt weinig op het schildervlak.
Ik ben namelijk heel veel aan het kijken.
Door mijn schilderjuf heb ik geleerd anders te zien. De wereld is veranderd van groen en bruin en geel, naar aquamarijn blauw, ruwe sienna, gebrande oker met een vleugje kobalt en een spatje citroen geel en ik verwonder me nog meer als ik al deed.
Mijn seringenboom is nu nog meer sering zeg maar.
Thea en ik kijken heel anders, de een kijkt naar een schattig eendekuiken, de ander naar compositie.
De een kijkt naar het spel van licht en schaduw, de ander naar belichting.
De een kijkt naar het spel van licht en schaduw, de ander naar belichting.
Samen kijken is nog leuker, dan wordt het moois allermooist.
Vooral met een lekker koppie thee en een stuk eigen gebakken cake (gelukkig doet haar oven het weer).
Geniet ze allemaal !
Lieve groet van Ellen en Thea
klik op
voor weer een mooie foto van Thea
