Al zou niemand het lezen dan nog is het zo leuk.
Al zou niemand er naar kijken dan blijven we gillen.
En echt geen idee waarom.
Je kan ons zo in de kerstboom schieten want we weten het niet.
Als je samen vreselijk kunt lachen dan kom je bij dat gedichtje over vriendschap van Toon Hermans.
Dat is ook zo, maar wij lachen niet, wij gillen.
(en grienen buiten kantoortijden)
Overal en graag veel. Zelfs via what's app....
Ik lees haar berichtje en begin weer, een man die me verstoord aankijkt...belachelijk dat gegil om een app.
Gaaaaaaat 't over ?
Ja gaat 't over............
"hoe heet die vogel The ?"
"een Heggenmus......schijtert, die durft niet."
"en die er helemaal in zit ?"
"een Roodborst had ik al gezegd, je luistert nooit naar me."
"wat is ook alweer die ene met die kleuren ?"
"Een Pimpelmees, die wil alles eerst lezen, en het Roodborstje woont er
onderhand in!"
"Oh ja en die Merel is dat onze bekende Inspector Blackbird niet ?
"Inspector Blackbird onderzoekt alles en weet niet goed wat hij er
mee aan moet, maar wel steeds kijken hè !"
"zit te verzinnen over die Merel
is een stiekemerd maar je mag
geen gluiperd schrijven hoor, vind ik niet aardig voor die arme Merel"
"Maar jij bent ook niet aardig."
"Meestal niet..."
"Noem nou nog s die namen!"
"Staat erbij zeg ik toch,
en is het wat?"
"Opzouten nou, ik moet toch een stukkie schrijven?"
Dames en heren na wat heen en weer gegil
presenteer ik u vol trots;
Thea's achtertuin
met pot pindakaas
en heel veel avonturen
die u er zelf bij mag bedenken
want wij moeten even bijkomen van het lachen.....
wordt vervolgt......
Liefs Thea en Ellen
