Scones in Polperro

Ik wilde eens proberen een straatje te maken......

Dat had ik nog nooit gedaan, perspectief tekenen, lichtval, dingen wit laten, uitsparen, werken met maskeervloeistof, spetteren, overschilderen, spetteren en weer over.

Het was een superleuke studie.

Maar ook eentje waar ik wanhopig van werd.

Gelukkig was het 300 grams papier dus kon het wel een paar keertjes over en er af.

Al werkend kwam ik erachter dat je wel een voorbeeld kunt hebben maar toch je eigen gevoel moet volgen (ja altijd dus ook hier!). Anders maak je de meester na en dan kun je er net zo goed een foto van maken (of het kopen als je zo fortuinlijk bent).

Dit is de meester;

wat zou die man tegen dat vrouwkie zeggen ?

en toen kwam de leerling met een opzet

uit de foto's die volgen kun je zien dat ik aardig wat afgetobd heb......

mmmmmmmmm ik heb  nog nooit zo lang over een schilderij gedaan

muren werden blauw en ook weer grijs

er kwam zo'n lantaarn

en de lantaarn werd natuurlijk toch een

hanging basket.....

er kwamen geen mensen in de straat , maar een mini terrasje

en toen vond ik dat het klaar was.

Het is een heel raar italiaans straatje geworden waar je engelse scones kunt kopen en kunt gaan zitten op een stoffig gammel groen stoeltje en achter de klapdeurtjes hangen vast een paar oude onderbroeken te drogen.

Maar het was een superleuke studie !

Lieve groet, Ellen

Wandeling door Neerijnen

foto; Thea

En toen gingen we eens een ander stukkie lopen.

Dwars door de Bommelerwaard, langs het rivierenland van Waal en Maas en

van Waardenburg naar Neerijnen, over de Waaldijk.

De appelbomen waren gehuld in een roze waas en de witte schermbloemen sprongen overal tussen uit.

We kwamen een man tegen bij kasteel Waardenburg, met witte zilveren krullen, slingerend om zijn hoofd terwijl hij heel serieus speurde naar paddenstoelen tussen al het groen.

Hij kon ze niet vinden, maar; "de zwaluwen waren wel precies op tijd dit jaar" en dat vonden wij ook wel fijn om te weten.

foto: Thea

En dan gaat het verder over een brede laan van eiken, beuken en iepen naar het kasteel Neerijnen.

Ingeklemd tussen weilanden, boomgaarden, uiterwaarden en oud rivierengebied wat vanaf de steentijd regelmatig bewoond is geweest.

En daar ontmoetten wij Jozef.

(foto's Jody Brouwer)

Jozef is 21 jaar geleden in het fietsenhok van de gemeente Neerijnen gaan wonen.

God riep hem en hij gaf daar gehoor aan, hij verliet huis en haard, gaf alle zekerheden op en leefde van "Gods voorzienigheid".

Later is Jozef, op uitnodiging, in een achtertuin gaan wonen.

Hij bouwde daar een kleine kapel, van twee bij anderhalve meter. Hij slaapt en woont daar zonder alles waar wij niet buiten kunnen zoals T.V.,gas, licht, telefoon of een slot op de deur.

Hij leeft van wat mensen hem brengen.
Jozef bidt en schrijft daar en is er heel gelukkig.

Jozef gaf ons een les mee voor die dag;
"er is geen crisis".
"De crisis zit in ons hoofd, is een illusie,
is niet werkelijk.
Wat werkelijk is, is God, en die is liefde en dat is mooi".

Wij waren er stil van, achter ons kopje koffie op een terras in Zaltbommel.

Vlindertuin

Ze zijn er al.
Die wondertjes met vleugels !
 

Thea heeft ze een hele ochtend bewonderd.
 

Ziehier het resultaat............

HARDY GERANIUM

Ja het zal niet engels zijn.....

Ik heb een kleine studie gemaakt van mijn lievelingsbloem.

De "Hardy Geranium".
 

Ik zag hem voor het eerst bij de cottage van de dichter en schrijver Thomas Hardy in Engeland en heb er toen een stekje van gekocht in het winkeltje van de National Trust.
 

Nu staat mijn hele voortuin uitbundig roze te bloeien.

Hardy, staat voor winterhard in het engels.
Als het niet "hardy" is dan vriest het dood.

Eigenlijk heel bijzonder dat zo'n teer bloemetje onze winters overleeft !

Over mijn liefde voor het 'engelse' heb ik al eerder geschreven.
 

Maar ik wilde toch ook nog even mijn mooie trommel laten zien waar ik mijn tubes aquarel verf in bewaar.

Gekregen van een lieve vriend die het voor me kocht in Engeland. Het blik was speciaal gemaakt ter ere van het huwelijk van William en Kate.

In Engeland puilen de winkels uit van de collectibles, daar zijn ze heel goed in aan de overkant van het kanaal.
 

Lekker gezellig een kopje thee drinken met daarop een vrolijk ogende 100-jarige Queen-mum of van een bordje eten samen met lady Di, of een halsband voor de hond met een  foto van queen Elisabeth ......you name it, they have it !

Ziehier mijn blik.

en mijn "HARDY"

schetsen

kleurtjes maken

tere bloemknopjes

Oh Yes !

Lieve groet,  Ellen



Koninginnedag

deco hartje Allemoois

Wat was het een stralende koninginnedag !

Met een heerlijk zonnetje en de Harmonie vereniging in de rug stonden onze jam, foto's, aquarellen, ansichtkaarten, hartjes en kadolabels.............op hun allermooist te pronk.

We hadden veel bekijks en wij keken terug.

Een beetje zenuwachtig, dat wel, maar ook nieuwschierig naar "ons" publiek.

 We hadden zeker niet verwacht dat we zo in de belangstelling zouden staan en werden dan ook af en toe echt verlegen van de complimenten !

Heel veel van ons werk is verkocht, zoveel dat we nu moeten doorschilderen en fotograferen om op

9 juni in Barendrecht ook weer op ons allermooist te verschijnen.

Aan het einde van de dag, we hadden al bijna alles ingepakt, kwam er een meisje naar onze kraam.

Wat dat hartje kostte, wilde ze weten, het was een soort van spoed voor haar moeder.

Haar hand hield een muntstuk vast. Ik schatte...; hoeveel heb je daar bij je ?

1 Euro munstuk werd stevig vastgehouden. We hopen dat je moeder er blij mee was !

Lieve groet

Ellen en Thea