Mijn vriendin stuurt me de allermooiste foto's.
En naar de krant en naar Roots en naar bezoekerscentra van diverse natuurgebieden en naar foto wedstrijden en zo meer.
Maar pas kreeg ik er eentje die erg privé was.
Zou ik hem op het blog zetten ?
Nee want jullie mooiskijkers vinden het waarschijnlijk geen sublieme foto.
Geen interessante kleuren mix, geen schattig vogeltje met bepaalde lichtinval, niks van dat al!
Zal ik hem dan toch beschrijven ?
Nou vooruit, want daar kan ik kort over zijn.
Het was een foto van een gezellige, opgeruimde woonkamer.
Echt genieten was het, heel even, zo een smetteloze, schone, speelgoed vrije woonkamer.
Zo genieten dat je er even een foto van maakt; "kijk s naar mijn gezellige, opgeruimde kamer ?"
Zo heerlijk.................voor 10 minuten.
Als ie straks weer overhoop ligt kan ik altijd nog even naar de foto kijken.....
Toch krijg je er, zoals ze zeggen, een hoop voor terug.
Want als je door het bos loopt zijn het deze rommelkonten die de mooiste schatten ontdekken.
En dat moeders dan een uur op haar knieën ligt om er foto's van te maken....daar doen ze ook niet moeilijk over, want ze weten het nu wel, moeders oog ziet alles maar vooral kijkt het door lenzen en daar kunnen zij dan weer ook hun voordeel mee doen toch ?
Afijn aan deze foto zit dus het verhaaltje van een boswandeling en een foto van een woonkamer !
Veel kijkplezier !
