ARMOEDE
Hij zoekt strak staand
als een rots
zijn akker af.
Verlegt dan zijn blik
naar de lucht
die
ton sur ton
weerspiegelt in zijn
onbewogen staalgrijze ogen.
Vee naar binnen
deuren dicht.
Juist op tijd
in de precisie van
nooit getoonde
zorg en verdriet.
Maar die kleinste hapering
zag ik net
voor de storm
de boerderij
en t land
over ging.