zondag 6 november 2016

ECHT HEMA !

foto; Thea Bezemer-Verdoorn




Op zo een blikkerige zaterdagochtend
met van die dove drukte, nodig kopen en
niets vergeten,
met van die druilerige regen
die over uitpuilende parkeerplaatsen
z'n droevige druppels plengt,
dan is 't zo heerlijk zitten
met 3 paar sokken en een afgeprijsd keukenmachien.
Met een bakje koffie en met jou,
beetje kijken, beetje smoezen,
zo maar samen
wat te zitten tomsoezen.
foto; Thea Bezemer-Verdoorn




vrijdag 7 oktober 2016

SCHATTEN

 Rijk gevulde
sloten
trekken 
als massief groene
voren
hun eeuwenoude
zekere
sporen.
Kijk dan
van de schatten in mijn hand,
 uit over het zachte veld,
waarin nieuw leven
wordt voorspeld.
 
 
 

vrijdag 26 augustus 2016

ARMOEDE

ARMOEDE
 
Hij zoekt strak staand
als een rots
zijn akker af.
Verlegt dan zijn blik
naar de lucht
die
ton sur ton
weerspiegelt in zijn
onbewogen staalgrijze ogen.
Vee naar binnen
deuren dicht.
Juist op tijd
in de precisie van
nooit getoonde
zorg en verdriet.
Maar die kleinste hapering
zag ik net
voor de storm
de boerderij
en t land
over ging.
 
 
Vincent van Gogh's 'boerinnen op het land'. Vincent was 3 maanden in Drenthe,
hij werd daar enorm aangegrepen door de armoede van de boeren.
Niet de rijken schilderde hij,(zoals velen uit zijn tijd die daar goed geld mee verdienden), maar de allerarmsten.
Hij schilderde vanuit zijn hart.
 

maandag 27 juni 2016

GROOTMACHTEN

In die kakafonie
van overweldigende
overdaad,
bulderden
holle woorden
als pistoolschoten
hun projectie
van eigenbelang.
 
Alles van waarde
was inderdaad weerloos
toen de geluiden
van de steden
 eindelijk luisterden
en
met een donderend geraas
al het schreeuwen
verstomde
om de vogels beter
te kunnen horen.
 
 
 
 
 
 
 

woensdag 1 juni 2016

GROTE KERK

Grote kerk
 
Mag ik dan
klein en arm
in het klievend rood
wegkruipen
naar het
eeuwig sterk van
koper en kracht,
omarmt mij dan
het gesteente
met alle kleuren
die ik van binnen ben
door jou ontdekt
en me veilig weten.
 
"grote kerk Dordrecht" Sjane de Haan



atelelier "Grotekerksplein"
Soms zie je kleurgebruik in een schilderij waar je stil van wordt.
Vooral in haar landschappen trof me dat,
maar ook de grote rode kerk vond ik imposant.
Ze deelt een atelier met iemand die ook zulke prachtige dingen maakt en ik had het voorrecht er een keertje te mogen deelnemen aan een workshop.
Met goedkeuring van de kunstenares en mijn lieve "Allemoois" maatje,
voor een keertje een schrijfsel over wat ander moois.
Bedankt SJANE DE HAAN !
 

zondag 22 mei 2016

OM DENKEN






OM DENKEN


 Ze krijgt van jou
 een warm blauw
dekentje
en oh een bakkie 
teut
er bij.

De bladeren 
zijn veel mooier
met al die blinkende
spattende parels
en de vissen 
bijten beter
als t zo kringelt
in de sloot.
En dan die koeien 
met hun kont strak
 tegen de wind,
mag ik  nog
een eierkoek
vraagt een kind.
'T was in de zon
vast veel minder knus
en dus
lekker op een bankie
hangen in de regen
wat een zegen.









dinsdag 10 mei 2016

KLEUREN


KLEUREN

Vanuit het nattig rauw
en klonterig bruin
strekken kleuren
zich ineens
helemaal
uit
naar
vruchtbaar groen gefluister.
Alles
van mijzelf
tot aan de einder
en wat zich daartussen bevindt,
kijkt me aan
in onzegbare onschuld.
foto THEA BEZEMER-VERDOORN



woensdag 27 april 2016

KONINGSDAG




Allemoois ging voor de 4e keer naar de markt. 
Ditmaal met ander moois wat ook zeer in de smaak viel. 
En wat zagen we weer veel. 
Van een ontroerend oude heer in uniform die uitgestreken en in vol ornaat zijn hand naar de pet bracht bij het Wilhelmus, 
naar een klein meisje wat de pop herkende die altijd al op haar gewacht had.
"Weet u hoeveel ze er al heeft ?" verzuchtte haar moeder, "maar deze nog niet" antwoordde de jongedame van hooguit 4, veels te pienter, daar kon geen zuinige moeder tegenop....
Trouwens Koningsdag is al helemaal geen dag om zuinig te zijn, 
het is een dag van overdaad. 
Een walhalla van gekoesterde schatten die je, liefdevol uitgestald op kleedjes,tegemoet pronken, van lange rijen kramen afgeladen met curiosa waarvan je zeker weet dat je het echt nodig moet aanschaffen omdat je echt niet verder kunt leven zonder en het ook echt niet normaal goedkoop is, vaak ook echt nog heel handig is en zo niet, dan toch wel echt superleuk bedacht, aan elkaar geplakt, gebakken of echt wel zelf geschilderd. 
Als je in de ochtend op pad gaat weet je het al, dit wordt de dag dat ik mijn slag sla, met die ene leuke lamp voor boven de tafel voor een prikkie, met dat ene mooie boek voor een habbekrats, met die 6 plastic campingbordjes voor net niks die je juist nodig had....kortom, je komt thuis met tassen
vol.....overdaad.
Een bulk aan handigheden die ooit bij vorige eigenaren te pronk stonden, ja zelfs originele kunst die, eens kado gekregen, direct op zolder werd gesmeten......bewaar 't maar, wie weet.....met de markt.....
Dat zorgvuldig uitgekozen 'tis maar een aardigheidje' dat foeiend lelijk werd gevonden, 
("hoe kon ze dat nou voor me kopen?") 
en dan juist vandaag,
..iemand er uitzinnig blij mee wegloopt, wat een buitenkansje ! 
Geen enkel land ter wereld viert op deze manier de verjaardag van een koning of koningin. 
Geen enkel land waar 'Hollands' betekent dat er rommel verkocht wordt ter ere van Oranje boven. 
Des te mooier vonden we het dus dat er een mevrouw,sprekend met flink accent, onze gehaakte rood wit blauwe bloem kocht.
Ze kocht de bloem voor op haar rugzak, 
ze ging er mee op vakantie naar haar geboorteland Ecuador, 
ze was al aardig ingeburgerd! 


maandag 14 maart 2016

VERHUIZING

We haasten ons
aan het einde van elke dag.
Naar de warme kamers die
door een oud sepia licht
beschenen,
ons zachtjes
de zoetste sprookjes
influisteren.
Naar de muren
welke
ons omringen als 
een lang gekoesterde
oude vriendschap.
Naar de haard, de kaarsjes en het kind.
Naar het bed waar we het
hand in hand
samen zeker weten,
we zijn eindelijk
thuisgekomen.



foto; Thea Bezemer-Verdoorn

woensdag 9 maart 2016

Fiets van de zaak


U weet wel vorig jaar,
was 't zo een gedoe,
met al m'n kinders op t dakkie
bij 't tuinhuis van Allemoois....
eer we beneden waren....
Eentje had er hoogte vrees,
en maar moed in praten,
en toen eindelijk benee,
moesten we langs dat rare blonde mens,
door de tuin, 
dwars door de woonkamer,
door de gang,
door de straat,
naar de sloot !
Maar ja tis zo een knus B&B-tje he ?
Dus nu heeft dat blondje voor ons
een fiets van de zaak geritseld!
Ja ff kijken hoor,
mandje voorop,  3 piepers, check,
mandje achterop,  3 piepers, check
terugtrap rem, check
bandjes opgepompt, check
laatste APK-tje mei 2015,
oke, nou tis in orde, 
tuinhuis ik kom er aan !!!




donderdag 10 december 2015

KLIS

'T was te lang.
Dus 't duurde even.
We moesten eerst langs de ganzen
de polder door.
Tot over de dijk kijken
naar de zonnige einder.
Zullen we ? 
Ja nog verder gaan.
Gezellig gemopper op een lens
iets met iso's en een schreeuwende meerkoet.
Dan fladderen gedachtes langzaam weg naar 't blauw.
Zinnen verbrokkelen tot roofvogel
die overvliegt met zijn weerloze prooi.
Denken wordt gedrenkt
in herfstig groen en bruin.
Glijdt over in gezamenlijk verbazen.
Dan blijven de punten en de komma's 
kleven aan de stekels 
van een eigenwijze klis.

foto Thea Bezemer-Verdoorn

donderdag 12 november 2015


De eerste dag.

Met haar
stille sluier van regen
zachtjes om haar toegestreken,
haar koeien diep verpeinzend
schuilend in elkaars warmte
zo glimlacht de akker
mij als een 
bruid tegemoet.

En als ze dan 
bekend maken dat
de wereld nu dan echt
vergaat
zullen we dan
nog een keer daar gaan kijken
samen
En net zo stil zijn
Als was 't de eerste dag ?

FOTO THEA BEZEMER-VERDOORN



dinsdag 22 september 2015

RELATIE PERIKELEN

Wij van Allemoois zijn best behoudend.
Vrij conservatief eigenlijk.
Huisje, boompje en zeker wel een beestje of wat.
Dus des te erger natuurlijk dat er ineens relaties ontstaan waar niemand op rekent.
Schokkend is 't niet maar 't moet toch zeer doen als je vrouw het ineens de hele dag over ene Pieter heeft.
Manlief, heel wat gewend,  bijt zich er dapper doorheen. 
Zwijgend kijkt hij het aan als zijn echtgenote weer allerlei lekkers serveert voor die ander terwijl hij naar zijn koffie kan fluiten.
Nee geen koekje bij de thee want Pieter kan ieder moment komen en Pieter moet nodig nog wat fruit want oh daar houdt Pieter toch zo van.
Dus ja, nu is het officieel.
Pieter en Allemoois bouwen aan een innige relatie. 
De deur staat altijd open en Pieter wordt steeds vrijpostiger.
Dan gaat ie van de stereo box zo hup ! naar de stoel en kijkt behoorlijk brutaal in het rond.
Maar ja hij eet al bijna uit haar hand......of zij uit de zijne.....het is maar hoe je het bekijkt.....
Gelukkig blijkt Pieter, hoe een knapperd hij ook is, maar een Pietertje.
En haar man ?
Die blijft zich verbazen over al dat moois dat zomaar naar binnen vliegt en schenkt zelf de koffie maar in!

Wordt vervolgd !


foto Thea Bezemer-Verdoorn

foto Thea Bezemer-Verdoorn

foto Thea Bezemer-Verdoorn

ons Pietertje

zondag 20 september 2015

ALLEEN


foto Thea Bezemer-Verdoorn

ALLEEN

Ik liep alleen
een paadje uit
vast vertrouwend op 
dat ene
wat me droeg
in mindere tijden,
wetend dat 't er altijd was
ook al was ik zo dom
dat ik 't alweer (!) vergat.
Ik liep alleen 
dat paadje uit
toen de zon
heel zachtjes 
weer 
begon te schijnen.

foto Thea Bezemer-Verdoorn

dinsdag 30 juni 2015

PA

Hij was al ziek
toen hij
met zijn kleinzoons 
de aardappels rooide.

Daar nu 
in die stille moestuin
ligt in het bakje
naast de lucifer doosjes
onder de spiegel 
nog zijn bril, 
verstoft.
Aan de deur als altijd 
zijn blauwe overall
en aan het haakje 
links, zijn kapotte strooien hoed.
Al zijn kinderen en kleinkinderen,
ze laten het zo.
Er wordt liefdevol 
in "Pa zijn tuin"
omheen gewerkt,
het zijn hun
eeuwig dierbare bewijzen
van een kostbaar bestaan.

foto Thea Bezemer-Verdoorn


woensdag 24 juni 2015

VRIENDINNEN

Jij hoort
wat ik eigenlijk bedoel
als ik niet zeg
hoe ik me vandaag voel,
we weten 't wel
als je naar me kijkt
en ik naast je stil en strak,
hoef ik bij jou
niet overeind te blijven
mag ik bij jou
veilig
onderuit

dinsdag 9 juni 2015

KUIKENS EN KINDEREN


Het waren er zes. 
En ze moesten de kant op. 
Ik ging er eens op mijn gemak bij zitten.
Grappig dat er altijd eentje de eerste is die 't waagt en dat er ook altijd eentje de laatste is. 
De eerste kijkt naar moeders en klimt zonder aarzeling hup zo de kant op met dat snaterige lijfje. De laatste peddelt dan een pietsie zenuwachtig heen en weer, voordat hij de grote dappere stap zet om daarna een beetje nonchalant naast vader rond te stappen.
Zo is 't met kinderen ook. 
Er zijn er, die zijn altijd eerst, dan zijn er een hoop tussen in, 
en dan zijn er de laatsten, dat zijn de echte helden. 
Iedere stap overdacht; "zou ik wel, zou ik niet?"
En wat als een van de laatsten, een van de eersten blijkt te zijn ?
Zo ontzettend eerst dat je je als moeder diep verwonderd om een kind dat zo hartstochtelijk hard de kant op rent ?


foto Thea Bezemer-Verdoorn
Ellen

woensdag 13 mei 2015

de Majesteit

Zo trots als de fakir op zijn vliegende tapijtje in de Efteling zit, 
zo zit er een zwaan te pronk op haar nest.
Zij gaat er iedere dag kijken en ik kijk vanavond mee.
Als de "mama to be" mij ziet aankomen begint ze onmiddellijk te blazen....ik stap meteen weer achteruit, geen grapjes bij moeders! Sorry!
Zij, daarentegen, loopt al kletsend naar de dame toe en dat vindt ze prima, blijft rustig zitten terwijl ze hooghartig op mij neerkijkt.
Ze kent dat klessende vrouwtje in dat paarse jasje.
Ze weet hoe ze praat en hoe dat zwarte kastje klikt in haar handen, maar vooral dat 't heel goed volk is.
De Majesteit verleent Thea een audiëntie.
Dan fietst er een mevrouw voorbij die roept; 
"9 eieren en ze gaat toch niet staan!"
Huh?
Wat?
"9 eieren en ze gaat toch niet staan!"
Oh nee?
Oh nee?
Moet u 's opletten!
(maar de mevrouw is al weg)
Want ze kennen elkaar hè, de Majesteit en de fotografe.
De een maakt lieve geluidjes.
De ander pikt een tikje verwaand aan haar nest terwijl ze nog twijfelt.
Ze kennen elkaar en het genoegen blijkt wederzijds.
Dus staat de grande dame op.
En draait heel voorzichtig en heel rustig haar eieren 1 voor 1 om.
De grootste schat wordt getoond en er wordt druk geklikt met het zwarte apparaatje.
Daarna wordt er zeer koninklijk neergezegen, de audiëntie is beëindigd.
We hadden weer wat moois gezien...

foto Thea Bezemer-Verdoorn

Liefs Thea en Ellen


Blogarchief

gun jezelf een kopje thee en lees mee !

gun jezelf een kopje thee en lees mee !